Афганистан. Без права на забвение

Поляк Надежда

Член литературно-музыкального объединения «Світанак».

ТАМ АФГАН…

А дома поле васільковае,

У жыце спеюць каласы,

Такое сонца вечаровае –

На шпацыр выйшла за лясы!

«А ў нас Афган – вайны планета.

Дрыжыць зямля, бы землятрус,

А дома сонца, у фарбах лета.

Нам бы дамоў, на Беларусь.

Агонь і дым, усім рэжа вочы.

І п’ём пясок замеж вады.

Цікуе смерць у дзень і ў ночы,

Не знаць бы нам такой бяды!»

А дома ідуць дажджы грыбныя,

Цвітуць вяргіні ў двары,

Бацькі ў скрусе – голавы сівыя,

Старэюць з гора без пары.

Зямля гарыць уся, як сажа,

І гінуць хлопцы. Трэба нам?

Хто растлумачыць, хто падкажа,

За што такая кара там?!